Op de NK voor recreatieteams keken we na de eerste wedstrijd elkaar een beetje verdwaasd aan. Immers, het was de bedoeling beter te eindigen dan in 2009. Toen werd Kratos ‘08 vijfde. En nu, na onze eerste meteen verloren wedstrijd tegen Shot uit Culemborg, leek dat doel verder weg dan ooit. Shot had ons bestookt met prikballen achterin en daarmee scoorden ze honderd procent.
Ondanks dat verlies hebben we onze speelwijze niet veranderd.Aanvallende mannen op buiten en vrouwen op het midden, zoals we dat het hele seizoen al doen. Tegen de volgende ploegen in de poule liep dat weer als vanouds. Of misschien kwam de diesel toen (traag,dat wel) op gang. Zonder setverlies werden we tweede in de poule.
Dat resulteerde in een plaats in de kruisfinales en opgelucht constateerden we dat onze doelstelling in ieder geval was gehaald. Dat alleen al was een soort overwinning op onze traag verkreukelende lichamen. Ieder lid van ons team heeft zo’n 25 , 30 of zelfs meer jaren volleybal achter de kiezen. Of beter gezegd, achter de knieën,ruggen, enkels, achillespezen en/of schouders. Een kijkje in onze sporttassen zou onze drogist een glimlach ontlokken, gezien de winst die hij gemaakt moet hebben op de steun- en hulpmiddelen. De hele Utrechtse zaal vulde zich sowieso met de heerlijke geur van tijgerbalsem gemengd, na wat wedstrijden , met walmend zweet.
Topprestatie.
Tegenstander in de halve finale was Florie/NVC uit Nieuwegein. Dat team was al minstens drie jaar achter elkaar kampioen geworden. Hun spel drijft op een manlijke lantarenpaal met een gevaarlijke linkerhand. Ook hun dames oogden zakelijk en bekwaam. In de eerste set speelden wij aanvankelijk met een schijnbaar verkeerd plan. We groeven diep in onze herinnering en speelden als junioren. Zonder enige moeite wisten we steeds hun blok te raken en Nieuwegeinse grijnzen werden breder en breder. Tot 20-10 liepen ze uit. Toen pas herstelden we ons, gedeeltelijk. De sets duurden 13 minuten en we strandden met 4 punten achterstand.
In de volgende set liep het beter dan ooit. Service en aanval scoorden en bij Florie kwam het Bargoense woordenboek tevoorschijn . Door die service konden hun set-ups niet naar het linkshandige kanon. Hun buitenkant redde het niet tegen de soepel krakende Kratos-verdediging. Bal na bal werd opgeraapt en na de tweede dertien minuten wonnen wij met 7 punten verschil. En dat betekende de finale!
In die finale ontmoetten we weer Shot, die de andere kruisfinale had gewonnen. Dit keer waren we voorbereid. Als in een kostbare sok waren de gaten gestopt. Geen prikbal raakte de grond. Langs de kant zat een partijdige Nevobo-official. Jan Kroon, lid van Kratos ’08 en lid van het hoofdbestuur van de Nevobo moest de prijzen uitreiken. Wie kon hem kwalijk nemen dat hij zijn Delftse ploeg aanmoedigde?
Het hielp wel. Shot was vermoeid en had maar een reservespeler. Kratos kreeg vleugels. Vrij simpel werden de 2 sets gewonnen en kon het feest beginnen. Kratos’08 is tot volgend jaar september Nederlands Kampioen!
Ok, bij de recreanten en internationaal volgt er niets,maar toch….
Ik hoorde Rogier Meulenberg zeggen (en ik sluit me er volkomen bij aan):” Dit is de leukste prijs die ik ooit met volleybal gewonnen heb!”